ကိုေဇၾကီး သည္ blogger တစ္ေယာက္မဟုတ္ပါ လာေရာက္လည္ပတ္သူ အားေပးဖတ္ရွုသူမ်ားအား ေက်းဇူးတင္ပါသည္.....
Tuesday, October 30, 2012
Sunday, October 28, 2012
၄၀ ၀န္းက်င္အမ်ိဳးသမီးမ်ားသိေကာင္းစရာ
အမ်ိဳးသမီးေတြ ၄၀ ႏွစ္ဝန္းက်င္ ေရာက္ လာတဲ့ အခ်ိန္ကို ေသြးမဆံုးခင္ အေစာပိုင္း အခ်ိန္ေတြလို႔ ဆုိလိုပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ အမ်ဳိးသမီး တစ္ေယာက္ရဲ႕ သားဥေတြ ကလည္း အသက္ႀကီးလာၿပီး သားဥေႂကြရာမွာ ကူညီေပးေနတဲ့ အီစထ႐ိုဂ်င္ေဟာ္မုန္း ပမာဏကလည္း စတင္ၿပီး နည္းစျပဳလာပါၿပီ။
ဓမၼတာ ေသြးဆင္းတဲ့ ျဖစ္စဥ္ကလည္း အရင္လို ပံုမွန္ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ရက္ေစာတာ၊ ေနာက္က်တာ၊ ရာသီေသြးနည္းတာ၊ မ်ားတာေတြ ႀကံဳေတြ႕လာရ ပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ တစ္ကုိယ္လံုးပူတာ၊ ေအးတာေတြလည္း ခံစားရႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလိုလကၡဏာရပ္ေတြ ျဖစ္ေပၚေနတာေၾကာင့္ သင္ကကိုယ္ဝန္ မေဆာင္ႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ ကေလးမရႏိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ေတာ့ မယူဆလိုက္ပါနဲ႔။ သင္ကေလး ရႏိုင္ ပါေသးတယ္လို႔ Dr.Greene က ေျပာပါတယ္။ ေသြးမဆံုးမီ အေစာဆံုး လကၡဏာေတြ ျပေနခ်ိန္မွာ သင့္အေနနဲ႔ သားသမီးလုိခ်င္ေသးရင္ သင့္မွာ ႀကိဳးစားဖုိ႔ အခြင့္အေရးေတြ ရွိေနပါေသးတယ္။ သင့္အေနနဲ႔ ႀကိဳးစားၾကည့္လုိ႔မွ မေအာင္ျမင္ခဲ့ရင္ေတာ့ သားဖြားမီးယပ္ အထူးကုဆရာဝန္နဲ႔ တုိင္ပင္ေဆြးေႏြးၿပီး တိတိက်က် လိုက္နာဖို႔ လိုပါတယ္။ သင္ရဲ႕ ဓမၼတာလာတဲ့ ျဖစ္စဥ္ေတြကို ဆရာဝန္က ေမးျမန္းတဲ့အခါ တိတိက်က် ေျပာျပပါ။
သားဥျဖစ္ေပၚေအာင္ အားေပးတဲ့ FSH ေဟာ္မုန္းပမာဏကို စစ္ေဆးပါမယ္။ အီစထ႐ိုဂ်င္ေဟာ္မုန္းနဲ႔ ပ႐ိုဂ်က္ စထ႐ုန္းေဟာ္မုန္း ပမာဏေတြကို စစ္ေဆးပါမယ္ (ဓမၼတာလာၿပီး ႏွစ္ရက္ေျမာက္(သို႔) သံုးရက္ေျမာက္ေန႔မွာ စစ္ရင္ ပိုမိုတိက်တဲ့အေျဖကို ရႏိုင္ပါတယ္။) ဆီးခ်ဳိေသြးခ်ဳိေရာဂါ၊ သိုင္း႐ိြဳက္ေဟာ္မုန္း ေလ်ာ့နည္းတဲ့ ေရာဂါေတြ ရွိ၊ မရွိ စစ္ေဆးပါမယ္။ သင္ရဲ႕ သားဥေႂကြရာနဲ႔ သားေမြးလမ္း တစ္ေလွ်ာက္ အလံုး၊ အက်ိတ္၊ အဖုေတြရွိ၊ မရွိ စစ္ေဆးပါမယ္။ သင့္မွာ ကေလးမရႏိုင္ေအာင္ ေျပာပေလာက္တဲ့ အခ်က္ရွာမေတြ႕ခဲ့ရင္ေတာ့ သင့္အမ်ဳိးသားရဲ႕ သုက္ပိုးအေရအတြက္ကို စစ္ပါမယ္။ သင္လည္း ေသြးဆံုးခ်ိန္ မေရာက္ေသးဘူး။ သင့္အမ်ဳိးသားရဲ႕ သုက္ေကာင္ အေရအတြက္ကလည္း ပံုမွန္ျဖစ္ေနရင္ေတာ့ ဆရာဝန္က သင့္ကို ကုသမႈေတြ စတင္ပါလိမ့္မယ္။ စစ္ေဆးမႈေတြရဲ႕ အေျဖေပၚမူတည္ၿပီး တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ကုသမႈခံယူရတဲ့ အပိုင္းေတြ မတူညီႏိုင္ပါ။
အလင္း (ေဆးဝါး)
အိပ္မေပ်ာ္သည့္ ေရာဂါ (Insomnia)
အိပ္မေပ်ာ္သည့္ ျပႆနာသည္ အလြန္အျဖစ္မ်ားေသာ ျပႆနာ တစ္ခု ျဖစ္သည္။ လူႀကီး ၃ ဦးလွ်င္ ၁ ဦးမွာ အိပ္မေပ်ာ္သည့္ ျပႆနာ ႀကဳံေတြ႕ေန ၾကရသည္။
အိပ္ေပ်ာ္ရန္ ခက္ခဲျခင္း သုိ႔မဟုတ္ ခဏခဏ အိပ္ရာမွ ႏုိးေနျခင္းေၾကာင့္ အိပ္ေရး မဝျခင္း စသည့္ ေဝဒနာမ်ား ခံစားေနၾကရသည္။
သုေတသန ဓာတ္ခြဲခန္းမ်ားတြင္ ေလ့လာ ေတြ႕ရွိခ်က္မ်ားအရ လူတုိင္း အတြက္ တစ္ေန႔လွ်င္ အိပ္ခ်ိန္ ၈ နာရီ လုိအပ္သည္ ဆုိသည့္အခ်က္မွာ မွားယြင္းေၾကာင္း ေတြ႕ရွိထားသည္။
အမွန္တကယ္တြင္မူ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္း အေပၚမူတည္၍ အိပ္စက္ အနားယူရမည့္ အခ်ိန္နာရီ ပမာဏ လြန္စြာကြဲျပား ျခားနားေၾကာင္း သိရွိ ရသည္။ အသက္ႀကီးလာသည္ႏွင့္အမွ် အိပ္ခ်ိန္လိုအပ္မႈ နည္းလာသည္။
ကမၻာကသိသည့္ ၿဗိတိန္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း မာဂရက္သက္ခ်ာသည္ တစ္ေန႔လွ်င္ ၄ နာရီ၊ ၅ နာရီမွ်သာ အိပ္စက္ေလ့ရွိသည္ဟု ဆုိသည္။ ထုိ႔အျပင္ အျခားေသာ ေအာင္ျမင္ထင္ရွားသည့္ ပုဂၢဳိလ္အခ်ဳိ႕သည္လည္း အိပ္ခ်ိန္နည္းသူမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း ေလ့လာေတြ႕ရွိရသည္။
ေလ့လာခ်က္မ်ားအရ အိပ္မေပ်ာ္ေရာဂါ ခံစားေနရသည္ဟု ဆုိေသာ သူမ်ားတြင္ သူတို႔ ထင္ထားသည္ထက္ အိပ္စက္ျဖစ္ၾကသည္ကုိ ေတြ႕ရွိ ရသည္။ မည္သုိ႔ပင္ ျဖစ္ေစကာမူ ၎တုိ႔မွာ သာမန္လူမ်ားထက္ မၾကာခဏ အိပ္ရာမွ ႏုိးေလ့ရွိတတ္ၾကသည္။
အိပ္မေပ်ာ္ျခင္း ျပႆနာတြင္ အိပ္သည့္အခ်ိန္ကာလ နာရီ အေရအတြက္ မဟုတ္ဘဲ အိပ္စက္ျခင္း အရည္ အေသြးကသာလွ်င္ ပုိ၍အေရးႀကီးပါသည္။
အိပ္စက္ျခင္းအေၾကာင္း သုေတသနျပဳသူမ်ား ယုံၾကည္ထားၾကသည့္မွာ အိပ္စက္ျခင္း၏ မရွိမျဖစ္ လုိအပ္သည့္ အစိတ္အပုိင္းမွာ Slow Wave Sleep ဟုေခၚေသာ အစိတ္အပုိင္း ျဖစ္သည္။ ထုိကာလမွာ ဦးေႏွာက္လုံးဝ အနားယူ ေနျခင္းတြင္သာ ရွိေသာ အခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ထုိ႔အျပင္ ထုိအခ်ိန္မွာ ညအိပ္ခ်ိန္ ပထမပုိင္း တစ္ဖက္အတြင္းမွာသာ အမ်ားဆုံး ပါဝင္ပါသည္။ ထုိအခ်ိန္သည္ အေရးႀကီးၿပီး တကယ္အျဖစ္မွန္မွ ေပ်ာက္ပ်က္ သြားေလ့ မရွိပါ။
အိပ္မေပ်ာ္ႏုိင္ပဲ အိပ္ရာထဲ လဲေလ်ာင္းရင္း အားအင္ကုန္ခန္း စိမ္ေမာပန္း ေနရတာထက္ ပုိ၍ဆုိးတာ မရွိပါ။
ကူးယူေဖၚျပသည္
Tuesday, October 23, 2012
တန္ဖိုးရွိတင့္တယ္ေသာ ဆံေကသာမ်ားထိန္းသိမ္းၾက
ေကာင္းျခင္းေဝျဖာ တင့္တယ္စြာလွ်င္၊ ေကသာဆံလွ ထိန္းသိမ္းၾက
ကြၽန္မတို႔ ငယ္စဥ္ကပင္ ဦးေခါင္းထိပ္ရွိ ဆံပင္၊ ဆံထံုးအလွကုိ တန္ဖုိး ထားခဲ့ၾကသည္။ မိန္းမတို႔၏ ေကာင္းျခင္း ငါးျဖာ လကၡဏာတြင္ ဆံပင္၏ ေကာင္းျခင္း၊ အသား၏ေကာင္းျခင္း၊ အ႐ုိးအဆစ္၏ ေကာင္းျခင္း၊ အေရ၏ ေကာင္းျခင္း၊ အရြယ္၏ ေကာင္းျခင္းဟု ဓမၼပဒ၊ ပုပၹဝဂ္၊ ဝိသာခါ ဝတၴဳတြင္ ဖြင့္ဆိုထားခဲ့သည္။
နန္းေတာ္ေရွ႕ ဆရာတင္ ေတးျပဳေသာ ''ေရႊမင္းဂံ'' သီခ်င္းတြင္ ဆံေကသာႏွင
့္ ပတ္သက္၍ ''ပိတုန္းေရာင္ ေကသာ ျဖန္႔လိုက္လွ်င္ တစ္ကိုယ္လံုး ေဝေဝဆာဆာ ၾကည္ၾကည္ လင္လင္၊ မင္းဂံဘုတ္ရြာသူမ်ား အသားေတာ္ ဝင္းလို႔ ဝါဝါရည္ရႊင္'' ဟု စပ္ဆုိခဲ့သည္။
လွပေၾကာ့ရွင္းေသာ မိန္းမပ်ဳိက နက္ေမွာင္ေသာ ပိတုန္းေရာင္ဆံ ေကသာ ပုိင္ဆုိင္ရမႈကို ဂုဏ္တင္ဝင့္ၾကြား ေလ့ရွိသည္။ နက္႐ိႈင္းမႈ႐ုပ္သြင္ အေပၚ မာန္ကေလးခ်ီ၍ ဟန္ကေလး ဝင့္ရသည္။ မိန္းမပ်ဳိ ေလးမ်ား၏ လွ တစ္မ်က္ႏွာ ယဥ္တေက်းေက်း ကိုယ္ေနဟန္ထားတြင္ ဆံေကသာ ၏ေကာင္းျခင္းက အေရးပါလွသည္။
ယေန႔အခ်ိန္တြင္ ဆင္ယင္ထံုးဖြဲ႕မႈမ်ားက ေျပာင္းျပန္ ျဖစ္ကုန္သည္။ ေခတ္ဆန္သည္ပဲ ေျပာေျပာ ေခတ္မီသည္ပဲ ဆုိဆုိ...၊ မူလအနက္ေရာင္ ဆံပင္ကို နီရဲေနေအာင္ ေဆးဆိုးလာျခင္းအေပၚ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီး တစ္ဦးအေနျဖင့္ မႏွစ္ၿမိဳ႕မိတာ အမွန္ပါ။ ''ပိတုန္းေရာင္ေကသာ'' အဆိုမွ ''ပဒုိင္းေရာင္ေကသာ'' အဆုိသုိ႔ ေျပာင္းပစ္ရမည့္ အေျခအေနမ်ဳိးကိုေတာ့ မလုိလားပါ။
ေျဖာင့္စင္းေနေသာ ဆံပင္အလွကို ေကာက္၍ တြန္႔၍ လိမ္၍ ျမန္မာ မေလးမ်ားဘဝမွ အာဖရိကန္ မေလးမ်ား ဘဝသို႔ ေငြကုန္ေၾကးက်ခံၿပီး အရွင္လတ္လတ္ ဘဝေျပာင္းၾကျပန္၏။ က်က္သေရရွိေသာ ပိတုန္းေရာင္ ေကသာ အလွကို ဂုတ္ေထာက္၊ ဂုတ္ဝဲ၊ ဆံတိုမေလးမ်ားအျဖစ္ ပံုစံေျပာင္း လဲၾကကုန္၏။ ဂုတ္ဝဲ၊ ေက်ာဝဲ ဆံပင္ဖားလ်ားခ် အလွျပမႈ စတုိင္ကို တီဗီေၾကာ္ျငာမ်ားမွ အတုယူၿပီး ေငြေသာင္းခ်ီကုန္ခံကာ ပံုစံေျပာင္းၾက ျပန္၏။
ဆံပင္ေလွ်ာ္ၿပီးခါစ ဖားလ်ားခ်ထားသည့္ ပံုမ်ဳိးျဖင့္ စက္ဘီး၊ ဆုိင္ကယ္ စီးနင္းျခင္းမွ ေပးေသာ ဒုကၡဆင္းရဲကို လက္ေတြ႕ ႀကံဳဖူးသူမ်ားမွ နားလည္ ၾကေပမည္။ ေခါင္းေလွ်ာ္ၿပီးစ ဆံပင္ မေျခာက္၍ ဖားလ်ားခ် ၿပီး ရပ္ထဲရြာထဲ သြားလာမႈကို ေရွးဘုိးဘြား မိဘမ်ားက အတိတ္နိမိတ္ မေကာင္းဟုဆုိကာ တားျမစ္ခဲ့ၾကသည္။၏
ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးမ်ား ဆံပင္ကိုအျမတ္တႏိုးျဖင့္ တန္ဖိုးထားခဲ့သည္ မွာ ေခတ္အလီလီ ႏွစ္အဆက္ဆက္ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ပါၿပီ။ မ်ဳိး႐ုိးဗီဇ၏ ျပယုဂ္ အျဖစ္ေနရာေပးခဲ့ပါသည္။
''ေယာက်္ားတို႔ဘုန္း လက္႐ံုး၊ မိန္းမတို႔ဘုန္း ဆံထံုး'' ဟူသည္ကို ေမ့၍ မရသလုိ ပစ္ပယ္၍လည္းမရပါ။ ျမတ္ႏုိးဖြယ္ရာ တန္ဖိုးထား ထိန္း သိမ္းရမည္သာျဖစ္သည္။
မိမိတို႔၏ဆံပင္၊ ဆံစုမ်ားကို ျဖတ္ေတာက္၍ ျပတိုက္၊ ဌာပနာတိုက္ မ်ား၌ ထည့္လွဴဒါန္းျခင္းသည္ တန္ဖိုးရွိေသာ အရာ၊ ျမတ္ႏုိးဖြယ္အရာကို စြန္႔လွဴ ျခင္းျဖင့္ အတၱကို ဖယ္ခြာျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
မိန္းမတို႔၏ ေကာင္းျခင္း ဆံေကသာအလွကို ျမတ္ႏုိးဂုဏ္ယူစြာ ထိန္းသိမ္း သင့္ပါေၾကာင္း၊ ဖံုးလႊမ္း ႀကီးစိုးလာမည့္ အေနာက္တုိင္း ယဥ္ေက်း မႈမ်ားကို မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ လူမ်ဳိးခ်စ္စိတ္ မဟာ အုတ္တံတုိင္းႀကီးျဖင့္ ကာရံ တားဆီး သင့္ပါ ေၾကာင္း ေရးသားတင္ျပလုိက္ရပါသည္။ ။
ဇင္မာသင္း
ကြၽန္မတို႔ ငယ္စဥ္ကပင္ ဦးေခါင္းထိပ္ရွိ ဆံပင္၊ ဆံထံုးအလွကုိ တန္ဖုိး ထားခဲ့ၾကသည္။ မိန္းမတို႔၏ ေကာင္းျခင္း ငါးျဖာ လကၡဏာတြင္ ဆံပင္၏ ေကာင္းျခင္း၊ အသား၏ေကာင္းျခင္း၊ အ႐ုိးအဆစ္၏ ေကာင္းျခင္း၊ အေရ၏ ေကာင္းျခင္း၊ အရြယ္၏ ေကာင္းျခင္းဟု ဓမၼပဒ၊ ပုပၹဝဂ္၊ ဝိသာခါ ဝတၴဳတြင္ ဖြင့္ဆိုထားခဲ့သည္။
နန္းေတာ္ေရွ႕ ဆရာတင္ ေတးျပဳေသာ ''ေရႊမင္းဂံ'' သီခ်င္းတြင္ ဆံေကသာႏွင
့္ ပတ္သက္၍ ''ပိတုန္းေရာင္ ေကသာ ျဖန္႔လိုက္လွ်င္ တစ္ကိုယ္လံုး ေဝေဝဆာဆာ ၾကည္ၾကည္ လင္လင္၊ မင္းဂံဘုတ္ရြာသူမ်ား အသားေတာ္ ဝင္းလို႔ ဝါဝါရည္ရႊင္'' ဟု စပ္ဆုိခဲ့သည္။
လွပေၾကာ့ရွင္းေသာ မိန္းမပ်ဳိက နက္ေမွာင္ေသာ ပိတုန္းေရာင္ဆံ ေကသာ ပုိင္ဆုိင္ရမႈကို ဂုဏ္တင္ဝင့္ၾကြား ေလ့ရွိသည္။ နက္႐ိႈင္းမႈ႐ုပ္သြင္ အေပၚ မာန္ကေလးခ်ီ၍ ဟန္ကေလး ဝင့္ရသည္။ မိန္းမပ်ဳိ ေလးမ်ား၏ လွ တစ္မ်က္ႏွာ ယဥ္တေက်းေက်း ကိုယ္ေနဟန္ထားတြင္ ဆံေကသာ ၏ေကာင္းျခင္းက အေရးပါလွသည္။
ယေန႔အခ်ိန္တြင္ ဆင္ယင္ထံုးဖြဲ႕မႈမ်ားက ေျပာင္းျပန္ ျဖစ္ကုန္သည္။ ေခတ္ဆန္သည္ပဲ ေျပာေျပာ ေခတ္မီသည္ပဲ ဆုိဆုိ...၊ မူလအနက္ေရာင္ ဆံပင္ကို နီရဲေနေအာင္ ေဆးဆိုးလာျခင္းအေပၚ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီး တစ္ဦးအေနျဖင့္ မႏွစ္ၿမိဳ႕မိတာ အမွန္ပါ။ ''ပိတုန္းေရာင္ေကသာ'' အဆိုမွ ''ပဒုိင္းေရာင္ေကသာ'' အဆုိသုိ႔ ေျပာင္းပစ္ရမည့္ အေျခအေနမ်ဳိးကိုေတာ့ မလုိလားပါ။
ေျဖာင့္စင္းေနေသာ ဆံပင္အလွကို ေကာက္၍ တြန္႔၍ လိမ္၍ ျမန္မာ မေလးမ်ားဘဝမွ အာဖရိကန္ မေလးမ်ား ဘဝသို႔ ေငြကုန္ေၾကးက်ခံၿပီး အရွင္လတ္လတ္ ဘဝေျပာင္းၾကျပန္၏။ က်က္သေရရွိေသာ ပိတုန္းေရာင္ ေကသာ အလွကို ဂုတ္ေထာက္၊ ဂုတ္ဝဲ၊ ဆံတိုမေလးမ်ားအျဖစ္ ပံုစံေျပာင္း လဲၾကကုန္၏။ ဂုတ္ဝဲ၊ ေက်ာဝဲ ဆံပင္ဖားလ်ားခ် အလွျပမႈ စတုိင္ကို တီဗီေၾကာ္ျငာမ်ားမွ အတုယူၿပီး ေငြေသာင္းခ်ီကုန္ခံကာ ပံုစံေျပာင္းၾက ျပန္၏။
ဆံပင္ေလွ်ာ္ၿပီးခါစ ဖားလ်ားခ်ထားသည့္ ပံုမ်ဳိးျဖင့္ စက္ဘီး၊ ဆုိင္ကယ္ စီးနင္းျခင္းမွ ေပးေသာ ဒုကၡဆင္းရဲကို လက္ေတြ႕ ႀကံဳဖူးသူမ်ားမွ နားလည္ ၾကေပမည္။ ေခါင္းေလွ်ာ္ၿပီးစ ဆံပင္ မေျခာက္၍ ဖားလ်ားခ် ၿပီး ရပ္ထဲရြာထဲ သြားလာမႈကို ေရွးဘုိးဘြား မိဘမ်ားက အတိတ္နိမိတ္ မေကာင္းဟုဆုိကာ တားျမစ္ခဲ့ၾကသည္။၏
ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးမ်ား ဆံပင္ကိုအျမတ္တႏိုးျဖင့္ တန္ဖိုးထားခဲ့သည္ မွာ ေခတ္အလီလီ ႏွစ္အဆက္ဆက္ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ပါၿပီ။ မ်ဳိး႐ုိးဗီဇ၏ ျပယုဂ္ အျဖစ္ေနရာေပးခဲ့ပါသည္။
''ေယာက်္ားတို႔ဘုန္း လက္႐ံုး၊ မိန္းမတို႔ဘုန္း ဆံထံုး'' ဟူသည္ကို ေမ့၍ မရသလုိ ပစ္ပယ္၍လည္းမရပါ။ ျမတ္ႏုိးဖြယ္ရာ တန္ဖိုးထား ထိန္း သိမ္းရမည္သာျဖစ္သည္။
မိမိတို႔၏ဆံပင္၊ ဆံစုမ်ားကို ျဖတ္ေတာက္၍ ျပတိုက္၊ ဌာပနာတိုက္ မ်ား၌ ထည့္လွဴဒါန္းျခင္းသည္ တန္ဖိုးရွိေသာ အရာ၊ ျမတ္ႏုိးဖြယ္အရာကို စြန္႔လွဴ ျခင္းျဖင့္ အတၱကို ဖယ္ခြာျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
မိန္းမတို႔၏ ေကာင္းျခင္း ဆံေကသာအလွကို ျမတ္ႏုိးဂုဏ္ယူစြာ ထိန္းသိမ္း သင့္ပါေၾကာင္း၊ ဖံုးလႊမ္း ႀကီးစိုးလာမည့္ အေနာက္တုိင္း ယဥ္ေက်း မႈမ်ားကို မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ လူမ်ဳိးခ်စ္စိတ္ မဟာ အုတ္တံတုိင္းႀကီးျဖင့္ ကာရံ တားဆီး သင့္ပါ ေၾကာင္း ေရးသားတင္ျပလုိက္ရပါသည္။ ။
ဇင္မာသင္း
ဂ်င္း၏ ေဆးဖတ္၀င္ပံု
အိမ္ရွင္မမ်ား မီးဖိုေခ်ာင္တြင္ မရွိမျဖစ္ ဟင္းခတ္ အေမႊးအႀကိဳင္ ပစၥည္း တစ္မ်ဳိးျဖစ္၏။ အညီႇနံ႔မ်ား ေပ်ာက္ကင္း ေစရန္ အထူးအသံုးျပဳ ၾကသည္။ဥအတက္ကုိသာ မ်ားေသာ အားျဖင့္ အစား အေသာက္တြင္ လည္းေကာင္း၊ ေဆး၀ါးမ်ား အျဖစ္ ေသာ္လည္းေကာင္း အသုံးျပဳ တက္ပါသည္။
ေဆးဖက္ဝင္အျဖစ္ အသံုးျပဳပါက လြန္စြာ အသံုးဝင္ေပသည္။ ေအာ့အန္ျခင္း၊ ႀကိဳ႕ထိုးျခင္းမ်ားျဖစ္ ပါက ခ်င္းစိမ္း သတၱဳရည္ ၁၂ ပဲသားခန္႔ကို ၾကက္သြန္နီဥ သတၱဳ ရည္ႏွင့္ေရာ၍ ေသာက္သံုးပါက လ်င္ျမန္စြာ ေပ်ာက္ကင္းေစ ႏိုင္ပါသည္။
အသံ၀င္ျခင္း၊ အသံပ်က္ျခင္း၊ လည္ေခ်ာင္း နာျခင္း မ်ားအတြက္ ဂ်င္းပါးပါး ၇ လႊာအား ထန္းလ်က္ ၃ လုံးထည့္၍ ေရသုံးခြက္ တစ္ခြက္တင္ က်ိဳၿပီး ေသာက္ျခင္းျဖင့္ ေရာဂါ ေပ်ာက္ကင္း ေစႏုိင္ပါသည္။ ရာသီ အေျပာင္းအလဲေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚတက္ေသာ တုပ္ေကြး ဖ်ားျခင္း၊ ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္ ဖ်ားျခင္း၊ လည္ေခ်ာင္း နာျခင္း၊ ေခ်ာင္းဆုိးျခင္း စေသာ ေရာဂါမ်ားတြင္လည္း ဂ်င္းႏွင့္ ထန္းလ်က္ကို အထက္ပါ အတုိင္း နံနက္တစ္ႀကိမ္၊ ည တစ္ႀကိမ္ ေသာက္သုံးျခင္း၊ ဟင္းလ်ာ မ်ားတြင္ ယခင္ကထက္ အနည္းငယ္ ပုိထည့္၍ ခ်က္ျပဳတ္ စားေသာက္ျခင္းျဖင့္ ေရာဂါ ေပ်ာက္ကင္း ေစပါသည္။ အေနာက္တုိင္း သုေတသီ တခ်ိဳ႕မွ ဂ်င္းကုိ စားသုံးျခင္းျဖင့္ virus မ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္သည့္ အခ်ိဳ႕ေရာဂါ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ေပ်ာက္ကင္းႏုိင္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိထားပါသည္။
ႏွာေစး၊ ေခ်ာင္းဆိုး၊ ပန္းနာ ေရာဂါမ်ားကို ခ်င္းစိမ္း သတၱဳရည္ႏွင့္ ပ်ားရည္ အနည္းငယ္ ေရာစပ္၍ မၾကာမၾကာ လ်က္ေပးခဲ့ပါက သက္သာ ေပ်ာက္ကင္း ေစပါသည္။သြားကုိက္ ေရာဂါတြင္ ဂ်င္းကို ပါးပါးလွီး၍ အုံေပးျခင္းျဖင့္ သြားကုိက္ ေရာဂါ ေပ်ာက္ကင္း ေစပါသည္။
နားကိုက္ေရာဂါ ခံစားေနရလွ်င္ ခ်င္းစိမ္း သတၱဳရည္ကို မီးႏွင့္ အနည္းငယ္ အပူေပး၍ နားကို က်ပ္ေပးပါက နားကိုက္ျခင္းကို သက္သာ ေပ်ာက္ကင္း ေစပါသည္။ သြားကိုက္ပါက ခ်င္းစိမ္း အနည္းငယ္ကို ကိုက္ဝါး၍ သြားကိုက္ ေသာ ေနရာတြင္ ငံုထားပါက မၾကာခင္ သက္သာ ေပ်ာက္ကင္း လာပါ လိမ့္မည္။
အမ်ိဳးသမီးမ်ား မီးဖြားၿပီး သားအိမ္ မက်က္ဘဲ ဖ်ားနာျခင္း မ်ားအတြက္ ထန္းလ်က္ ၂ က်ပ္သား၊ ဂ်င္း ၁ က်ပ္သားအား ေရ တစ္ပိႆာတြင္ တစ္၀က္ခန္႔ ျဖစ္ေအာင္ က်ိဳပါ။ ၿပီးလွ်င္ တစ္ခါေသာက္ ၂ ေအာင္စ ေသာက္ျခင္းျဖင့္ ၎ေရာဂါကို ေပ်ာက္ကင္းေစ ပါသည္။ မီးယပ္ေသြးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ထိမ္ျခင္း၊ က်န္ျခင္းမ်ားျဖစ္ပါက ခ်င္းစိမ္း အနည္းငယ္ႏွင့္ ထန္းလ်က္ကို သံုးခြက္တစ္ခြက္ တင္ျပဳတ္၍ ေသာက္ပါက ေသြးသားမွန္ကန္ လာပါလိမ့္မည္။
ခရီးသြားရတာ၀ါသနာပါေသာ္လည္း ကားမူး ၊ လွိဳင္းမူး ေအာအန္ေနသူမ်ားအတြက္ ေအာအန္မွုကိုထိန္းခ်ဳပ္နိုင္တဲ့ ဦးေႏွာက္၇ဲ့အစိတ္အပိုင္းေတြကို
ဂ်င္းတက္မွာပါတဲ့ ဓါတ္ပစၥည္းေတြက ထိန္းခ်ဳပ္နိုင္တယ္လို့သိရပါတယ္။ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးမရွိတဲ့အျပင္
ခံတြင္းအနံ ကိုေမႊးေစပါတယ္။စိတ္ကို၇ႊင္လန္းေစပါတယ္။ထို့အတြက္ ခရီးမသြားခင္ လက္သန္းဖ်ား
ေလာက္ဂ်င္းတက္ေလးစားသြားလ်ွင္ မူး၍ ေအာ့အန္ျခင္းမွကင္းေ၀းမွာျဖစ္ပါတယ္
မွန္ကန္တိက် အသံုးခ်က ေရာဂါေပ်ာက္ကင္း သက္သာေစေသာ စိတ္ခ်မ္း သာစရာ တိုင္းရင္း ေဆးပညာ ျဖစ္ပါသည္။
ေဆးဖက္ဝင္အျဖစ္ အသံုးျပဳပါက လြန္စြာ အသံုးဝင္ေပသည္။ ေအာ့အန္ျခင္း၊ ႀကိဳ႕ထိုးျခင္းမ်ားျဖစ္ ပါက ခ်င္းစိမ္း သတၱဳရည္ ၁၂ ပဲသားခန္႔ကို ၾကက္သြန္နီဥ သတၱဳ ရည္ႏွင့္ေရာ၍ ေသာက္သံုးပါက လ်င္ျမန္စြာ ေပ်ာက္ကင္းေစ ႏိုင္ပါသည္။
အသံ၀င္ျခင္း၊ အသံပ်က္ျခင္း၊ လည္ေခ်ာင္း နာျခင္း မ်ားအတြက္ ဂ်င္းပါးပါး ၇ လႊာအား ထန္းလ်က္ ၃ လုံးထည့္၍ ေရသုံးခြက္ တစ္ခြက္တင္ က်ိဳၿပီး ေသာက္ျခင္းျဖင့္ ေရာဂါ ေပ်ာက္ကင္း ေစႏုိင္ပါသည္။ ရာသီ အေျပာင္းအလဲေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚတက္ေသာ တုပ္ေကြး ဖ်ားျခင္း၊ ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္ ဖ်ားျခင္း၊ လည္ေခ်ာင္း နာျခင္း၊ ေခ်ာင္းဆုိးျခင္း စေသာ ေရာဂါမ်ားတြင္လည္း ဂ်င္းႏွင့္ ထန္းလ်က္ကို အထက္ပါ အတုိင္း နံနက္တစ္ႀကိမ္၊ ည တစ္ႀကိမ္ ေသာက္သုံးျခင္း၊ ဟင္းလ်ာ မ်ားတြင္ ယခင္ကထက္ အနည္းငယ္ ပုိထည့္၍ ခ်က္ျပဳတ္ စားေသာက္ျခင္းျဖင့္ ေရာဂါ ေပ်ာက္ကင္း ေစပါသည္။ အေနာက္တုိင္း သုေတသီ တခ်ိဳ႕မွ ဂ်င္းကုိ စားသုံးျခင္းျဖင့္ virus မ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္သည့္ အခ်ိဳ႕ေရာဂါ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ေပ်ာက္ကင္းႏုိင္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိထားပါသည္။
ႏွာေစး၊ ေခ်ာင္းဆိုး၊ ပန္းနာ ေရာဂါမ်ားကို ခ်င္းစိမ္း သတၱဳရည္ႏွင့္ ပ်ားရည္ အနည္းငယ္ ေရာစပ္၍ မၾကာမၾကာ လ်က္ေပးခဲ့ပါက သက္သာ ေပ်ာက္ကင္း ေစပါသည္။သြားကုိက္ ေရာဂါတြင္ ဂ်င္းကို ပါးပါးလွီး၍ အုံေပးျခင္းျဖင့္ သြားကုိက္ ေရာဂါ ေပ်ာက္ကင္း ေစပါသည္။
နားကိုက္ေရာဂါ ခံစားေနရလွ်င္ ခ်င္းစိမ္း သတၱဳရည္ကို မီးႏွင့္ အနည္းငယ္ အပူေပး၍ နားကို က်ပ္ေပးပါက နားကိုက္ျခင္းကို သက္သာ ေပ်ာက္ကင္း ေစပါသည္။ သြားကိုက္ပါက ခ်င္းစိမ္း အနည္းငယ္ကို ကိုက္ဝါး၍ သြားကိုက္ ေသာ ေနရာတြင္ ငံုထားပါက မၾကာခင္ သက္သာ ေပ်ာက္ကင္း လာပါ လိမ့္မည္။
အမ်ိဳးသမီးမ်ား မီးဖြားၿပီး သားအိမ္ မက်က္ဘဲ ဖ်ားနာျခင္း မ်ားအတြက္ ထန္းလ်က္ ၂ က်ပ္သား၊ ဂ်င္း ၁ က်ပ္သားအား ေရ တစ္ပိႆာတြင္ တစ္၀က္ခန္႔ ျဖစ္ေအာင္ က်ိဳပါ။ ၿပီးလွ်င္ တစ္ခါေသာက္ ၂ ေအာင္စ ေသာက္ျခင္းျဖင့္ ၎ေရာဂါကို ေပ်ာက္ကင္းေစ ပါသည္။ မီးယပ္ေသြးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ထိမ္ျခင္း၊ က်န္ျခင္းမ်ားျဖစ္ပါက ခ်င္းစိမ္း အနည္းငယ္ႏွင့္ ထန္းလ်က္ကို သံုးခြက္တစ္ခြက္ တင္ျပဳတ္၍ ေသာက္ပါက ေသြးသားမွန္ကန္ လာပါလိမ့္မည္။
ခရီးသြားရတာ၀ါသနာပါေသာ္လည္း ကားမူး ၊ လွိဳင္းမူး ေအာအန္ေနသူမ်ားအတြက္ ေအာအန္မွုကိုထိန္းခ်ဳပ္နိုင္တဲ့ ဦးေႏွာက္၇ဲ့အစိတ္အပိုင္းေတြကို
ဂ်င္းတက္မွာပါတဲ့ ဓါတ္ပစၥည္းေတြက ထိန္းခ်ဳပ္နိုင္တယ္လို့သိရပါတယ္။ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးမရွိတဲ့အျပင္
ခံတြင္းအနံ ကိုေမႊးေစပါတယ္။စိတ္ကို၇ႊင္လန္းေစပါတယ္။ထို့အတြက္ ခရီးမသြားခင္ လက္သန္းဖ်ား
ေလာက္ဂ်င္းတက္ေလးစားသြားလ်ွင္ မူး၍ ေအာ့အန္ျခင္းမွကင္းေ၀းမွာျဖစ္ပါတယ္
မွန္ကန္တိက် အသံုးခ်က ေရာဂါေပ်ာက္ကင္း သက္သာေစေသာ စိတ္ခ်မ္း သာစရာ တိုင္းရင္း ေဆးပညာ ျဖစ္ပါသည္။
ပန္းသီးစားသုံးျခင္း၏ က်န္းမာေရး ေကာင္းက်ဳိးမ်ား
(က) အ႐ုိးမ်ားကုိ ခုိင္မာေစၿပီး အ႐ုိးႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ေရာဂါမ်ား ျဖစ္ပြားမႈမွ ကာကြယ္ေပးျခင္း။
(ခ) ပန္းနာရင္က်ပ္ ေရာဂါမ်ားကုိ သက္သာေစၿပီး ျဖစ္ပြားမႈႏႈန္းကုိ ေလ်ာ့က် ေစျခင္း။
(ဂ) အဆုတ္၊ ရင္သား၊ အူမႀကီး၊ အသည္းတို႔တြင္ ျဖစ္ပြားႏုိင္ေသာ ကင္ဆာ ေရာဂါကုိ တားဆီး ကာကြယ္ ေပးျခင္း။
(ဃ) မွတ္ဉာဏ္ခၽြတ္ယြင္းျခင္း၊ အသက္ႀကီးရင့္ခ်ိန္ အတိတ္ေမ့ျခင္းစသည့္ ဇရာ ေရာဂါမ်ား ေဆာလ်င္စြာ ျဖစ္ပြားျခင္းမွ ကာကြယ္ တားဆီးေပးျခင္း။
(င) ကိုလက္စထေရာဓာတ္ကုိ ေလ်ာ့က်ေစျခင္း။
(စ) ဆီးခ်ဳိေရာဂါကုိ ကာကြယ္ေပးႏုိင္ျခင္းႏွင့္ ျဖစ္ပြားမႈကုိ ႀကိဳတင္ကာကြယ္ ႏုိင္ျခင္း။
(ဆ) ခႏၶာကုိယ္အေလးခ်ိန္ကုိ ေလ်ာ့က်ေစႏုိင္ၿပီး အသားအေရ က်စ္လစ္ ေစျခင္း စသည့္ အက်ဳိးေက်းဇူး မ်ားရရွိႏုိင္ပါတယ္။
(ခ) ပန္းနာရင္က်ပ္ ေရာဂါမ်ားကုိ သက္သာေစၿပီး ျဖစ္ပြားမႈႏႈန္းကုိ ေလ်ာ့က် ေစျခင္း။
(ဂ) အဆုတ္၊ ရင္သား၊ အူမႀကီး၊ အသည္းတို႔တြင္ ျဖစ္ပြားႏုိင္ေသာ ကင္ဆာ ေရာဂါကုိ တားဆီး ကာကြယ္ ေပးျခင္း။
(ဃ) မွတ္ဉာဏ္ခၽြတ္ယြင္းျခင္း၊ အသက္ႀကီးရင့္ခ်ိန္ အတိတ္ေမ့ျခင္းစသည့္ ဇရာ ေရာဂါမ်ား ေဆာလ်င္စြာ ျဖစ္ပြားျခင္းမွ ကာကြယ္ တားဆီးေပးျခင္း။
(င) ကိုလက္စထေရာဓာတ္ကုိ ေလ်ာ့က်ေစျခင္း။
(စ) ဆီးခ်ဳိေရာဂါကုိ ကာကြယ္ေပးႏုိင္ျခင္းႏွင့္ ျဖစ္ပြားမႈကုိ ႀကိဳတင္ကာကြယ္ ႏုိင္ျခင္း။
(ဆ) ခႏၶာကုိယ္အေလးခ်ိန္ကုိ ေလ်ာ့က်ေစႏုိင္ၿပီး အသားအေရ က်စ္လစ္ ေစျခင္း စသည့္ အက်ဳိးေက်းဇူး မ်ားရရွိႏုိင္ပါတယ္။
Saturday, October 20, 2012
ဗိုက္ေအာင့္ ျခင္းအေၾကာင္းသိေကာင္းစရာ
ဗိုက္ေအာင့္ျခင္း၊ ဗိုက္နာျခင္း
သည္ လူနာမ်ား အျဖစ္ အမ်ားဆံုးႏွင့္ ဆရာဝန္ထံ လာေရာက္ ျပသသည့္ အမ်ားဆံုး
ေရာဂါ လကၡဏာျဖစ္သည္။ ပံုစံစံု၊ ဝမ္းဗိုက္ေနရာအႏွံ႔ နာေလ့ရွိ သည္။
မွ်ဥ္းမွ်ဥ္း နာသကဲ့သို႔ ျပင္း ျပင္းလည္း နာတတ္သည္...။ အမ်ားစု မွာ
သာမန္နာ၊ ခဏနာေလ့ရွိေသာ္ လည္း တစ္ခါတစ္ရံ ဆိုးဆိုးရြားရြား၊ အခ်ိန္ၾကာၾကာ
နာတတ္သည္။ ထို အခါ လူနာမ်ားက စိုးရိမ္ပူပန္လာၾက သည္။ ဘာေၾကာင့္ နာသနည္းဟု
သိလိုၾကသည္။
ခြဲစိတ္ခံရမည္ကို စိုး ရိမ္လာၾကသည္။ ပူပန္မႈအမ်ားဆံုးမွာ ဝမ္းဗိုက္အတြင္း ကင္ဆာကဲ့သို႔ေသာ ေရာဂါရွိေလမလားဟူ၍ ျဖစ္သည္။ ဗိုက္နာလူနာကို ဆရာဝန္က ခ်ဥ္းကပ္ရာတြင္ ေရာဂါ ရာဇဝင္ျဖစ္စဥ္ ကို အေသးစိတ္ ေမးေလ့ရွိသည္။ နာ သည့္ေနရာ၊ နာပံုနာနည္း၊ ဗိုက္နာ ျခင္း၏ ျပင္းထန္မႈႏွင့္ အခ်ိန္ၾကာျမင့္မႈ စသည္တို႔က ဘာေၾကာင့္နာသည္၊ ဘယ္ ေရာဂါျဖစ္ႏိုင္သည္ကို ညႊန္းေလ့ ရွိသည္။ အသက္အရြယ္ႏွင့္ က်ား၊ မ စသည္တို႔ကလည္း ဗိုက္နာသည့္ အေၾကာင္းကို ကြဲေစသည္။ လူနာကို စမ္းသပ္ရန္မလို၊ ေရာဂါျဖစ္စဥ္ကို အေသးစိတ္ ေမးျခင္းျဖင့္ ေရာဂါအမည္ ကို ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္သည္ပင္ ရွိသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ စမ္းသပ္လွ်င္ မည္သည့္ လကၡဏာမွ် မေတြ႕ရဘဲ ျဖစ္တတ္ သည္။
ဗိုက္နာေစသည့္ ဝမ္းဗိုက္ေရာဂါမ်ား
ဝမ္းဗိုက္တြင္းတြင္ အသည္း၊ ေက်ာက္ကပ္၊ ေဘလံုး၊ အစာအိမ္ အူလမ္းေၾကာင္း၊ ေက်ာက္ကပ္ႏွင့္ ဆီးလမ္းေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ အဂၤါ မ်ိဳးစံုရွိသည္။ မည္မွ် အဂၤါအေရ အတြက္မ်ားေစကာမူ အဓိက အုပ္စု ႏွစ္ခုသာ ရွိသည္။ အသည္း၊ ေက်ာက္ ကပ္၊ ေဘလံုးကဲ့သို႔ေသာ အလံုး၊ အခဲ သဏၭာန္ အဂၤါမ်ားႏွင့္ အစာအိမ္အူ လမ္းေၾကာင္း၊ ဆီးလမ္းေၾကာင္း၊ သည္းေျခလမ္းေၾကာင္းကဲ့သို႔ ျပြန္၊ အေခါင္းသဏၭာန္ အဂၤါမ်ားဟူ၍ ျဖစ္သည္။
ယင္းအုပ္စုႏွစ္ခု၏ နာပံု၊ နာနည္းမွာ ကြာၾကသည္။ ျပြန္သဏၭာန္ အဂၤါမ်ားသည္ တင္းလွ်င္၊ ညႇစ္လွ်င္၊ ေဖာင္းကား လွ်င္၊ ပိတ္လွ်င္ နာေလ့ရွိသည္။ သည္းေျခလမ္းေၾကာင္း၊ ဆီးလမ္း ေၾကာင္း ေရာဂါမ်ားသည္ ဤပံုစံ နာေလ့ရွိသည္။ ထိုးၿပီး၊ ရစ္ၿပီးနာသည္ ဟု ေျပာေလ့ရွိသည္။ နာလိုက္ ေပ်ာက္လိုက္၊ တစ္ခါနာလွ်င္ ဆိုးဆိုး ရြားရြားနာ၊ ေဇာေခြ်းျပန္ေလာက္ ေအာင္နာ၊ ထိုင္မရ၊ ထမရျဖစ္ေအာင္ နာ၊ နာလြန္းသျဖင့္ သတိေမ့လုမတတ္ ခံရသည္။ သန္ထိုး၊ ေလထိုးသျဖင့္ ဟိုလူး၊ ဒီလိမ့္ႏွင့္ ေအာ္ေနသည့္ ကေလးမ်ားကို ေတြ႕ဖူးၾကမည္ထင္ သည္။ ဝမ္းဗိုက္ကို လက္ႏွင့္၊ ေခါင္း အံုးႏွင့္ ဖိထားလွ်င္ သက္သာသည္ဟု ဆိုၾကသည္။
အနာေပ်ာက္သြားခ်ိန္ တြင္ေတာ့ အေကာင္းပကတိ ျဖစ္ေန တတ္သည္။ သန္ထိုး၊ ေလထိုးက ဝမ္း ဗိုက္တစ္ျပင္လံုး နာေလ့ရွိေသာ္လည္း ဆီးလမ္းေၾကာင္းပိတ္ျခင္းက ခါးတြင္ နာၿပီး၊ ဆီးစပ္သို႔ ထိုးဆင္းသြားေလ့ ရွိသည္။ ဆီးေအာင့္၊ ဆီးက်င္၊ ဆီး ေသြးပါသည္တို႔ကလည္း ဆီးလမ္း ေၾကာင္းေရာဂါဟု ျပသည္။ သည္းေျခ ေက်ာက္တည္၊ ေက်ာက္ပိတ္ျခင္း သည္လည္း အလားတူ နာေစသည္။ ဝမ္းဗိုက္ညာဘက္အေပၚပိုင္းတြင္ နာျခင္း၊ မ်က္လံုးႏွင့္ အသားဝါျခင္း၊ ခ်မ္းတုန္၍ ဖ်ားျခင္းတို႔သည္ သည္း ေျခလမ္းေၾကာင္းေရာဂါကို ျပသည္။
အသည္းနာတာလား
အသည္းကဲ့သို႔ေသာ အလံုး၊ အခဲသဏၭာန္ရွိ အဂၤါမ်ားသည္ႀကီးလာ လွ်င္၊ တင္းလာလွ်င္ နာေလ့ရွိသည္။ ေအာင့္သည္ဟု ဆိုေလ့ရွိသည္။ အသည္းႀကီးေရာဂါမ်ားတြင္ ဝမ္းဗိုက္ ညာဘက္အေပၚပိုင္းေနရာသည္ တင္း ေနသည္၊ ေထာက္ေနသည္ဟု ေျပာ ေလ့ရွိသည္။ အလြန္အကြ်ံႀကီးေသာ အသည္းေရာဂါမွလြဲ၍ ျပင္းျပင္းထန္ ထန္ နာေလ့မရွိေခ်။ မွ်ဥ္းမွ်ဥ္းေလး နာသည္။ ဆက္တိုက္နာသည္။ လႈပ္ လွ်င္ နာသည္။ အသည္းေနရာ ဖိမိ လွ်င္လည္း နာေလ့ရွိသည္။
ဘယ္ေနရာက နာတာလဲ
ဝမ္းဗိုက္တြင္း အဂၤါမ်ားသည္ သူ႔ ေနရာႏွင့္သူ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ တည္ရွိၾကသျဖင့္ ဝမ္းဗိုက္၏ မည္သည့္ ေနရာတြင္ နာသည္ကလည္း ဘာ ေၾကာင့္နာသည္၊ ဘယ္အဂၤါတြင္ ေရာဂါရွိသည္ကို ညႊန္းေလ့ရွိသည္။ ဝမ္းဗိုက္အေပၚပိုင္း အလယ္တည့္တည့္ ရင္ညြန္႔တြင္ နာလွ်င္ အစာအိမ္၊ ဝမ္းဗိုက္ညာဘက္ အေပၚပိုင္းနာလွ်င္ အသည္း သို႔မဟုတ္ သည္းေျခ၊ ဝမ္းဗိုက္အလယ္ ခ်က္တစ္ဝိုက္နာ လွ်င္ ဝမ္းဗိုက္ပိုင္းေသြးေၾကာမႀကီး၊ အူလမ္း ေၾကာင္းႏွင့္ ပန္ကရိယ၊ ခါးတစ္ဖက္ တစ္ခ်က္နာလွ်င္ ေက်ာက္ကပ္၊ ခ်က္ ေအာက္ ဆီးစပ္နာလွ်င္ ဆီးအိမ္၊ သား အိမ္၊ ညာဘက္ေအာက္ ပိုင္းနာလွ်င္ အူအတက္စသည္ျဖင့္ ညႊန္းေလ့ရွိ သည္။
ဗိုက္နာေပမယ့္ ဝမ္းတြင္းေရာဂါမရွိ
ဗိုက္နာတိုင္း ဝမ္းဗိုက္တြင္းရွိ အဂၤါတစ္ခုခုတြင္ ေရာဂါရွိေနၿပီဟု တထစ္ခ် တြက္၍မရ။ ရင္ေခါင္းတြင္း ရွိ ႏွလံုးႏွင့္ အဆုတ္ေရာဂါကလည္း တစ္ခါတစ္ရံ ဗိုက္နာတတ္သည္။ အခ်ိဳ႕ ႏွလံုးေသြးေၾကာက်ဥ္းလူနာတို႔သည္ ရင္ဘတ္နာသည္ဟု မေျပာ၊ ဗိုက္ အေပၚပိုင္း နာသည္ဟုဆိုတတ္သည္။ ႏွလံုးအနာက ညႊန္ျပရခက္သျဖင့္ ဟိုျပ၊ ဒီျပ ျပသည္လည္း ရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ႏွလံုးေလျဖတ္ျဖစ္ ႏိုင္ေျခ မ်ားေသာ ေသြးတိုး၊ ေသြးခ်ိဳ လူနာ တစ္ေယာက္ ဝမ္းဗိုက္အေပၚပိုင္း နာ လွ်င္လည္း ႏွလံုးေလလားဟု ဆရာဝန္က စဥ္းစားေလ့ရွိသည္။ ဝမ္းဗိုက္အေရျပားေရာဂါ၊ အာ႐ံု ေၾကာေရာဂါတို႔ကလည္း ဗိုက္နာေစ သည္။
ခါးအာ႐ံုေၾကာ ညပ္ျခင္း၊ အေရျပား ေရယုန္ေပါက္ျခင္းတို႔တြင္ ခါးႏွင့္ ဗိုက္ပတ္ပတ္လည္ ပူစပ္ပူ ေလာင္ နာေလ့ရွိသည္။ ေရယုန္တြင္ နာၿပီး ႏွစ္ရက္၊ သံုးရပ္အၾကာ အရည္ ၾကည္ဖုေလးမ်ားေပါက္လာေလ့ရွိသည္။ ဝမ္းဗိုက္ျပင္ပေရာဂါမ်ားတြင္ လည္း ဗိုက္နာတတ္သည္။ ေသြးခ်ိဳ ဆိပ္တက္လူနာ ဗိုက္နာ၊ ပ်ိဳ႕အန္ သည္ကို မၾကာခဏ ေတြ႕ရေလ့ရွိ သည္။ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာေရာဂါ တစ္ခုမွ် မရွိ၊ စိတ္ေၾကာင့္လည္း ဗိုက္နာတတ္ သည္။ စိတ္ဓာတ္က်သူ၊ စိတ္ပူပန္မႈ မ်ားသူမ်ားသည္ ဗိုက္နာသည္ဆိုၿပီး မၾကာခဏ ဆရာဝန္ထံ ေရာက္လာ ေလ့ရွိသည္။ ဟိုနာ၊ ဒီနာ ေျပာင္းနာ ေလ့ရွိသည္။ မည္သည့္ေရာဂါဟု သတ္သတ္မွတ္မွတ္ေျပာရန္ ခက္ သည္။
စမ္းသပ္စစ္ေဆးမႈအားလံုးက လည္း ပံုမွန္ျဖစ္ေနေလ့ရွိသည္။ စစ္ ေဆးမႈအားလံုးေကာင္းသည္ဆိုသည့္ အေျဖက တစ္ခါတစ္ရံ လူနာကို ဗိုက္နာေပ်ာက္ေစသည္။ ဗိုက္နာသည့္ လူနာစမ္းသပ္ ေတာ့ ဘာလကၡဏာမွ ေတြ႕ေလ့မရွိ။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ေနမေကာင္း အေၾကာင္းျပလိုသူတို႔အတြက္ ဗိုက္နာ ျခင္းသည္ လက္နက္တစ္ခုျဖစ္ေန တတ္သည္။
အစာအိမ္ ေရာဂါ
အစာအိမ္ေရာင္ျခင္း၊ အစာအိမ္ အနာျဖစ္ျခင္းတို႔သည္ ဗိုက္နာေစ သည္။ ေလထိုးသည္၊ ေလနာသည္ ဟု အေျပာမ်ားသည္။ လူလတ္ပိုင္း တြင္ အေတြ႕ရမ်ားသည္။ ဝမ္းဗိုက္ အေပၚပိုင္း ရင္ညြန္႔တြင္နာ၊ ပူစပ္ ပူေလာင္ျဖစ္။ ယင္း-ရင္ပူျခင္းသည္ အစားႏွင့္ ပတ္သက္ေနသည္။ အခ်ိဳ႕ က ဗိုက္ဆာလွ်င္နာ၊ အခ်ိဳ႕က အစာ စားလွ်င္ ပိုဆိုးတတ္သည္။ လူနာက နာသည့္ေနရာ အတိအက် ေထာက္ျပ ႏိုင္သည္။ ထူးျခားခ်က္မွာ မၾကာခဏ ျပန္နာျခင္းျဖစ္သည္။ အစာအိမ္ေဆး ေသာက္၍ သက္သာျခင္းကလည္း အစာအိမ္ေလနာဟု ညႊန္ျပသည္။ သာမန္ အစာအိမ္နာေရာဂါကဲ့ သို႔ပင္ အစာအိမ္ကင္ဆာသည္လည္း ဗိုက္နာတတ္သည္။ သို႔ရာတြင္ အစာ အိမ္ကင္ဆာတြင္ ထူးျခားခ်က္မ်ား ရွိသည္။ အသက္ခပ္ႀကီးႀကီး၊ အစား ပ်က္၊ ရက္ပိုင္းလပိုင္းအတြင္း အလြန္ ပိန္ခ်ံဳးက်သြားလွ်င္ အစာအိမ္႐ိုး႐ိုးနာ ထက္ ကင္ဆာပိုျဖစ္ရန္ မ်ားသည္။ ေသြးအားနည္းျခင္းသည္လည္း လကၡ ဏာတစ္ရပ္ျဖစ္သည္။ ေစာေစာသိ၊ ေစာေစာစမ္းသပ္မႈလုပ္၊ ေစာေစာ ကုပါက အက်ိဳးရွိသည္။
ခြဲစိတ္ရန္လိုသည့္ ဗိုက္နာေရာဂါ
ဗိုက္နာေစသည့္ အခ်ိဳ႕ဝမ္းဗိုက္ တြင္းေရာဂါမ်ားသည္ ခြဲစိတ္ရန္လို တတ္သည္။ ဝမ္းဗိုက္တြင္းရွိ ျပြန္ သဏၭာန္ အဂၤါမ်ားေရာင္ျခင္း၊ ပိတ္ ျခင္း၊ ေပါက္ျခင္းတို႔သည္ ခြဲရန္လိုေလ့ ရွိသည္။ အူအတက္ေရာင္ျခင္း၊ အစာ အိမ္ေပါက္ျခင္း၊ ဆီးလမ္းေၾကာင္းႏွင့္ သည္းေျခလမ္းေၾကာင္းပိတ္ျခင္းတို႔မွာ ဥပမာမ်ားျဖစ္သည္။ ဗိုက္ခြဲရန္လိုသည့္ ေရာဂါမ်ားမွာ သီးသန္႔ျပတ္ျပတ္သား သား ေရာဂါလကၡဏာဟူ၍ မရွိ။ ဆရာဝန္ စမ္းသပ္စစ္ေဆးမွ ဆံုးျဖတ္ ႏိုင္ေသာ အေျခအေနမ်ားျဖစ္သည္။ ခႏၶာကိုယ္အဂၤါအမ်ားအျပားရွိသည့္ ဝမ္းဗိုက္ေရာဂါမ်ားသည္ တစ္ခါတစ္ရံ လူနာေရာ၊ ဆရာဝန္ကိုပါ လွည့္စား တတ္သည္။ မ်က္လွည့္ျပတတ္သျဖင့္ ဝမ္းဗိုက္ကို ေမွာ္ဝင္ေသတၲာဟု တင္ စားေလ့ရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗိုက္နာ လူနာမ်ားသည္ ရမ္းကု၊ မွန္းကုလုပ္ ရန္ မသင့္ေတာ္ဘဲ ဆရာဝန္ႏွင့္ျပသ၊ အႀကံဥာဏ္ယူရန္ လိုအပ္ပါသည္။
ခြဲစိတ္ခံရမည္ကို စိုး ရိမ္လာၾကသည္။ ပူပန္မႈအမ်ားဆံုးမွာ ဝမ္းဗိုက္အတြင္း ကင္ဆာကဲ့သို႔ေသာ ေရာဂါရွိေလမလားဟူ၍ ျဖစ္သည္။ ဗိုက္နာလူနာကို ဆရာဝန္က ခ်ဥ္းကပ္ရာတြင္ ေရာဂါ ရာဇဝင္ျဖစ္စဥ္ ကို အေသးစိတ္ ေမးေလ့ရွိသည္။ နာ သည့္ေနရာ၊ နာပံုနာနည္း၊ ဗိုက္နာ ျခင္း၏ ျပင္းထန္မႈႏွင့္ အခ်ိန္ၾကာျမင့္မႈ စသည္တို႔က ဘာေၾကာင့္နာသည္၊ ဘယ္ ေရာဂါျဖစ္ႏိုင္သည္ကို ညႊန္းေလ့ ရွိသည္။ အသက္အရြယ္ႏွင့္ က်ား၊ မ စသည္တို႔ကလည္း ဗိုက္နာသည့္ အေၾကာင္းကို ကြဲေစသည္။ လူနာကို စမ္းသပ္ရန္မလို၊ ေရာဂါျဖစ္စဥ္ကို အေသးစိတ္ ေမးျခင္းျဖင့္ ေရာဂါအမည္ ကို ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္သည္ပင္ ရွိသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ စမ္းသပ္လွ်င္ မည္သည့္ လကၡဏာမွ် မေတြ႕ရဘဲ ျဖစ္တတ္ သည္။
ဗိုက္နာေစသည့္ ဝမ္းဗိုက္ေရာဂါမ်ား
ဝမ္းဗိုက္တြင္းတြင္ အသည္း၊ ေက်ာက္ကပ္၊ ေဘလံုး၊ အစာအိမ္ အူလမ္းေၾကာင္း၊ ေက်ာက္ကပ္ႏွင့္ ဆီးလမ္းေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ အဂၤါ မ်ိဳးစံုရွိသည္။ မည္မွ် အဂၤါအေရ အတြက္မ်ားေစကာမူ အဓိက အုပ္စု ႏွစ္ခုသာ ရွိသည္။ အသည္း၊ ေက်ာက္ ကပ္၊ ေဘလံုးကဲ့သို႔ေသာ အလံုး၊ အခဲ သဏၭာန္ အဂၤါမ်ားႏွင့္ အစာအိမ္အူ လမ္းေၾကာင္း၊ ဆီးလမ္းေၾကာင္း၊ သည္းေျခလမ္းေၾကာင္းကဲ့သို႔ ျပြန္၊ အေခါင္းသဏၭာန္ အဂၤါမ်ားဟူ၍ ျဖစ္သည္။
ယင္းအုပ္စုႏွစ္ခု၏ နာပံု၊ နာနည္းမွာ ကြာၾကသည္။ ျပြန္သဏၭာန္ အဂၤါမ်ားသည္ တင္းလွ်င္၊ ညႇစ္လွ်င္၊ ေဖာင္းကား လွ်င္၊ ပိတ္လွ်င္ နာေလ့ရွိသည္။ သည္းေျခလမ္းေၾကာင္း၊ ဆီးလမ္း ေၾကာင္း ေရာဂါမ်ားသည္ ဤပံုစံ နာေလ့ရွိသည္။ ထိုးၿပီး၊ ရစ္ၿပီးနာသည္ ဟု ေျပာေလ့ရွိသည္။ နာလိုက္ ေပ်ာက္လိုက္၊ တစ္ခါနာလွ်င္ ဆိုးဆိုး ရြားရြားနာ၊ ေဇာေခြ်းျပန္ေလာက္ ေအာင္နာ၊ ထိုင္မရ၊ ထမရျဖစ္ေအာင္ နာ၊ နာလြန္းသျဖင့္ သတိေမ့လုမတတ္ ခံရသည္။ သန္ထိုး၊ ေလထိုးသျဖင့္ ဟိုလူး၊ ဒီလိမ့္ႏွင့္ ေအာ္ေနသည့္ ကေလးမ်ားကို ေတြ႕ဖူးၾကမည္ထင္ သည္။ ဝမ္းဗိုက္ကို လက္ႏွင့္၊ ေခါင္း အံုးႏွင့္ ဖိထားလွ်င္ သက္သာသည္ဟု ဆိုၾကသည္။
အနာေပ်ာက္သြားခ်ိန္ တြင္ေတာ့ အေကာင္းပကတိ ျဖစ္ေန တတ္သည္။ သန္ထိုး၊ ေလထိုးက ဝမ္း ဗိုက္တစ္ျပင္လံုး နာေလ့ရွိေသာ္လည္း ဆီးလမ္းေၾကာင္းပိတ္ျခင္းက ခါးတြင္ နာၿပီး၊ ဆီးစပ္သို႔ ထိုးဆင္းသြားေလ့ ရွိသည္။ ဆီးေအာင့္၊ ဆီးက်င္၊ ဆီး ေသြးပါသည္တို႔ကလည္း ဆီးလမ္း ေၾကာင္းေရာဂါဟု ျပသည္။ သည္းေျခ ေက်ာက္တည္၊ ေက်ာက္ပိတ္ျခင္း သည္လည္း အလားတူ နာေစသည္။ ဝမ္းဗိုက္ညာဘက္အေပၚပိုင္းတြင္ နာျခင္း၊ မ်က္လံုးႏွင့္ အသားဝါျခင္း၊ ခ်မ္းတုန္၍ ဖ်ားျခင္းတို႔သည္ သည္း ေျခလမ္းေၾကာင္းေရာဂါကို ျပသည္။
အသည္းနာတာလား
အသည္းကဲ့သို႔ေသာ အလံုး၊ အခဲသဏၭာန္ရွိ အဂၤါမ်ားသည္ႀကီးလာ လွ်င္၊ တင္းလာလွ်င္ နာေလ့ရွိသည္။ ေအာင့္သည္ဟု ဆိုေလ့ရွိသည္။ အသည္းႀကီးေရာဂါမ်ားတြင္ ဝမ္းဗိုက္ ညာဘက္အေပၚပိုင္းေနရာသည္ တင္း ေနသည္၊ ေထာက္ေနသည္ဟု ေျပာ ေလ့ရွိသည္။ အလြန္အကြ်ံႀကီးေသာ အသည္းေရာဂါမွလြဲ၍ ျပင္းျပင္းထန္ ထန္ နာေလ့မရွိေခ်။ မွ်ဥ္းမွ်ဥ္းေလး နာသည္။ ဆက္တိုက္နာသည္။ လႈပ္ လွ်င္ နာသည္။ အသည္းေနရာ ဖိမိ လွ်င္လည္း နာေလ့ရွိသည္။
ဘယ္ေနရာက နာတာလဲ
ဝမ္းဗိုက္တြင္း အဂၤါမ်ားသည္ သူ႔ ေနရာႏွင့္သူ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ တည္ရွိၾကသျဖင့္ ဝမ္းဗိုက္၏ မည္သည့္ ေနရာတြင္ နာသည္ကလည္း ဘာ ေၾကာင့္နာသည္၊ ဘယ္အဂၤါတြင္ ေရာဂါရွိသည္ကို ညႊန္းေလ့ရွိသည္။ ဝမ္းဗိုက္အေပၚပိုင္း အလယ္တည့္တည့္ ရင္ညြန္႔တြင္ နာလွ်င္ အစာအိမ္၊ ဝမ္းဗိုက္ညာဘက္ အေပၚပိုင္းနာလွ်င္ အသည္း သို႔မဟုတ္ သည္းေျခ၊ ဝမ္းဗိုက္အလယ္ ခ်က္တစ္ဝိုက္နာ လွ်င္ ဝမ္းဗိုက္ပိုင္းေသြးေၾကာမႀကီး၊ အူလမ္း ေၾကာင္းႏွင့္ ပန္ကရိယ၊ ခါးတစ္ဖက္ တစ္ခ်က္နာလွ်င္ ေက်ာက္ကပ္၊ ခ်က္ ေအာက္ ဆီးစပ္နာလွ်င္ ဆီးအိမ္၊ သား အိမ္၊ ညာဘက္ေအာက္ ပိုင္းနာလွ်င္ အူအတက္စသည္ျဖင့္ ညႊန္းေလ့ရွိ သည္။
ဗိုက္နာေပမယ့္ ဝမ္းတြင္းေရာဂါမရွိ
ဗိုက္နာတိုင္း ဝမ္းဗိုက္တြင္းရွိ အဂၤါတစ္ခုခုတြင္ ေရာဂါရွိေနၿပီဟု တထစ္ခ် တြက္၍မရ။ ရင္ေခါင္းတြင္း ရွိ ႏွလံုးႏွင့္ အဆုတ္ေရာဂါကလည္း တစ္ခါတစ္ရံ ဗိုက္နာတတ္သည္။ အခ်ိဳ႕ ႏွလံုးေသြးေၾကာက်ဥ္းလူနာတို႔သည္ ရင္ဘတ္နာသည္ဟု မေျပာ၊ ဗိုက္ အေပၚပိုင္း နာသည္ဟုဆိုတတ္သည္။ ႏွလံုးအနာက ညႊန္ျပရခက္သျဖင့္ ဟိုျပ၊ ဒီျပ ျပသည္လည္း ရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ႏွလံုးေလျဖတ္ျဖစ္ ႏိုင္ေျခ မ်ားေသာ ေသြးတိုး၊ ေသြးခ်ိဳ လူနာ တစ္ေယာက္ ဝမ္းဗိုက္အေပၚပိုင္း နာ လွ်င္လည္း ႏွလံုးေလလားဟု ဆရာဝန္က စဥ္းစားေလ့ရွိသည္။ ဝမ္းဗိုက္အေရျပားေရာဂါ၊ အာ႐ံု ေၾကာေရာဂါတို႔ကလည္း ဗိုက္နာေစ သည္။
ခါးအာ႐ံုေၾကာ ညပ္ျခင္း၊ အေရျပား ေရယုန္ေပါက္ျခင္းတို႔တြင္ ခါးႏွင့္ ဗိုက္ပတ္ပတ္လည္ ပူစပ္ပူ ေလာင္ နာေလ့ရွိသည္။ ေရယုန္တြင္ နာၿပီး ႏွစ္ရက္၊ သံုးရပ္အၾကာ အရည္ ၾကည္ဖုေလးမ်ားေပါက္လာေလ့ရွိသည္။ ဝမ္းဗိုက္ျပင္ပေရာဂါမ်ားတြင္ လည္း ဗိုက္နာတတ္သည္။ ေသြးခ်ိဳ ဆိပ္တက္လူနာ ဗိုက္နာ၊ ပ်ိဳ႕အန္ သည္ကို မၾကာခဏ ေတြ႕ရေလ့ရွိ သည္။ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာေရာဂါ တစ္ခုမွ် မရွိ၊ စိတ္ေၾကာင့္လည္း ဗိုက္နာတတ္ သည္။ စိတ္ဓာတ္က်သူ၊ စိတ္ပူပန္မႈ မ်ားသူမ်ားသည္ ဗိုက္နာသည္ဆိုၿပီး မၾကာခဏ ဆရာဝန္ထံ ေရာက္လာ ေလ့ရွိသည္။ ဟိုနာ၊ ဒီနာ ေျပာင္းနာ ေလ့ရွိသည္။ မည္သည့္ေရာဂါဟု သတ္သတ္မွတ္မွတ္ေျပာရန္ ခက္ သည္။
စမ္းသပ္စစ္ေဆးမႈအားလံုးက လည္း ပံုမွန္ျဖစ္ေနေလ့ရွိသည္။ စစ္ ေဆးမႈအားလံုးေကာင္းသည္ဆိုသည့္ အေျဖက တစ္ခါတစ္ရံ လူနာကို ဗိုက္နာေပ်ာက္ေစသည္။ ဗိုက္နာသည့္ လူနာစမ္းသပ္ ေတာ့ ဘာလကၡဏာမွ ေတြ႕ေလ့မရွိ။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ေနမေကာင္း အေၾကာင္းျပလိုသူတို႔အတြက္ ဗိုက္နာ ျခင္းသည္ လက္နက္တစ္ခုျဖစ္ေန တတ္သည္။
အစာအိမ္ ေရာဂါ
အစာအိမ္ေရာင္ျခင္း၊ အစာအိမ္ အနာျဖစ္ျခင္းတို႔သည္ ဗိုက္နာေစ သည္။ ေလထိုးသည္၊ ေလနာသည္ ဟု အေျပာမ်ားသည္။ လူလတ္ပိုင္း တြင္ အေတြ႕ရမ်ားသည္။ ဝမ္းဗိုက္ အေပၚပိုင္း ရင္ညြန္႔တြင္နာ၊ ပူစပ္ ပူေလာင္ျဖစ္။ ယင္း-ရင္ပူျခင္းသည္ အစားႏွင့္ ပတ္သက္ေနသည္။ အခ်ိဳ႕ က ဗိုက္ဆာလွ်င္နာ၊ အခ်ိဳ႕က အစာ စားလွ်င္ ပိုဆိုးတတ္သည္။ လူနာက နာသည့္ေနရာ အတိအက် ေထာက္ျပ ႏိုင္သည္။ ထူးျခားခ်က္မွာ မၾကာခဏ ျပန္နာျခင္းျဖစ္သည္။ အစာအိမ္ေဆး ေသာက္၍ သက္သာျခင္းကလည္း အစာအိမ္ေလနာဟု ညႊန္ျပသည္။ သာမန္ အစာအိမ္နာေရာဂါကဲ့ သို႔ပင္ အစာအိမ္ကင္ဆာသည္လည္း ဗိုက္နာတတ္သည္။ သို႔ရာတြင္ အစာ အိမ္ကင္ဆာတြင္ ထူးျခားခ်က္မ်ား ရွိသည္။ အသက္ခပ္ႀကီးႀကီး၊ အစား ပ်က္၊ ရက္ပိုင္းလပိုင္းအတြင္း အလြန္ ပိန္ခ်ံဳးက်သြားလွ်င္ အစာအိမ္႐ိုး႐ိုးနာ ထက္ ကင္ဆာပိုျဖစ္ရန္ မ်ားသည္။ ေသြးအားနည္းျခင္းသည္လည္း လကၡ ဏာတစ္ရပ္ျဖစ္သည္။ ေစာေစာသိ၊ ေစာေစာစမ္းသပ္မႈလုပ္၊ ေစာေစာ ကုပါက အက်ိဳးရွိသည္။
ခြဲစိတ္ရန္လိုသည့္ ဗိုက္နာေရာဂါ
ဗိုက္နာေစသည့္ အခ်ိဳ႕ဝမ္းဗိုက္ တြင္းေရာဂါမ်ားသည္ ခြဲစိတ္ရန္လို တတ္သည္။ ဝမ္းဗိုက္တြင္းရွိ ျပြန္ သဏၭာန္ အဂၤါမ်ားေရာင္ျခင္း၊ ပိတ္ ျခင္း၊ ေပါက္ျခင္းတို႔သည္ ခြဲရန္လိုေလ့ ရွိသည္။ အူအတက္ေရာင္ျခင္း၊ အစာ အိမ္ေပါက္ျခင္း၊ ဆီးလမ္းေၾကာင္းႏွင့္ သည္းေျခလမ္းေၾကာင္းပိတ္ျခင္းတို႔မွာ ဥပမာမ်ားျဖစ္သည္။ ဗိုက္ခြဲရန္လိုသည့္ ေရာဂါမ်ားမွာ သီးသန္႔ျပတ္ျပတ္သား သား ေရာဂါလကၡဏာဟူ၍ မရွိ။ ဆရာဝန္ စမ္းသပ္စစ္ေဆးမွ ဆံုးျဖတ္ ႏိုင္ေသာ အေျခအေနမ်ားျဖစ္သည္။ ခႏၶာကိုယ္အဂၤါအမ်ားအျပားရွိသည့္ ဝမ္းဗိုက္ေရာဂါမ်ားသည္ တစ္ခါတစ္ရံ လူနာေရာ၊ ဆရာဝန္ကိုပါ လွည့္စား တတ္သည္။ မ်က္လွည့္ျပတတ္သျဖင့္ ဝမ္းဗိုက္ကို ေမွာ္ဝင္ေသတၲာဟု တင္ စားေလ့ရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗိုက္နာ လူနာမ်ားသည္ ရမ္းကု၊ မွန္းကုလုပ္ ရန္ မသင့္ေတာ္ဘဲ ဆရာဝန္ႏွင့္ျပသ၊ အႀကံဥာဏ္ယူရန္ လိုအပ္ပါသည္။
ပါေမာကၡေနဝင္း။ (ေဆး)
ျပန္လည္မွ်ေ၀ပါသည္။
Subscribe to:
Posts (Atom)